usturmaçalarını puta edip iskeleye palamar vermişti. Yelkenlerin sarılı

olduğu serenler hisa edilmiş ve tez zamanda yola çıkacağını ilân için mizana

direğine mavi bayrak çekilmişti. Esrarengiz adam, kalabalığı yarıp elinden

tuttuğu İsrâfil'le iskeleden gemiye doğru yürümeye başladı. Kalyonun

dikmesinin palangalarına asılan ve tıraka tutan gemicilere vardiyan, Yisa,

sizi gidi sütü bozuk sünepeler! Yisa beraber! Varda ruhsuzlar! Varda! Bre

aman! Laşka! Laşka!? diye feryat ediyor ve hurçların, sandıkların ve

fıçıların ambarlara usûlünce istifine nezaret ediyordu. Güneşin doğmasına 7

saat kala esrarengiz adam, sürme iskeleden kalyonun çukur güvertesine çıkmak

istedi. Fakat eline ne kadar asılırsa asılsın Eşek İsrâfil yerinden bir

türlü kımıldamıyordu. O karanlıkta eline son bir kez daha asılıp Gel yâ

mübarek!? diye nida eyledi. Bunun üzerine çocuk her nedense inat etmekten

vazgeçti. Ne var ki, sürme iskelenin kayganlığından dolayı düşmemek için

midir, İsrâfil'in kuşağına 40-50 yaşlarında, iri yapılı, sırma işlemeli

siyah kaput giymiş biri yapışmıştı. İşte bu adam kuşağı bırakıp küpeşteye

tutundu ve güverteye ayak bastı. Bunun ilâhî düzenin bozulması demek

olduğunu hiç kimse bilmeyecekti.