Bu klasik önemdeki çalışmada, “Modern Türkiye”nin karakteristik olgularından biri olan “gecekondu”nun oluşum süreci, belki de en çarpıcı bir biçimde yaşandığı yerde, Ankara örneğinde inceleniyor. Çarpıcı; çünkü başkent Ankara, Cumhuriyet’in kuruluşundan itibaren ‘numunelik’ olmak üzere planlanmış bir kent. Kitapta, siyasal-ekonomik ortamdaki ve kentsel yaşantıdaki dönüşümlerin ve toplumsal farklılaşmaların, mekâna nasıl yansıdığına dair çok boyutlu bir bakış açısı sunuluyor.

Son derece ayrıntılı bir bakış bu: Yasal düzenlemelerin, inşaat ve kooperatif örgütlenmesinin, belediyecilik pratiğinin gelişimi; semt ‘karakterlerinin’ değişimi; gecekonduların marjinallikten yerleşikleşmesine giden yol ve bütün bu meselelerin o dönemlerde nasıl algılandığı, nasıl tartışıldığı mercek altına alınıyor.

Tansı Şenyapılı’nın 1986 yılında Sedat Simavi Sosyal Bilimler Ödülü’nü alan çalışmasının geliştirilmiş biçimi olan bu kitap, Türkiye’de kent ve gecekondu araştırmaları literatürünün temel eserlerinden biridir.