Aslında bu yaşamda hemen herkes bir "Che" olmak isterdi sanırım. Herkes içinde bu idealist tohumu taşırdı. Herkes başkalarına yapılan haksızlıklara tepki göstermek ister, bu hedeflere saygı duyardı. Herkes bu fikirleri sonuna kadar kovalamak isterdi. Ama ne var ki herkes bir Che değildi... Herkes hayatındaki herşeyi iteleyip, yalnız ana hedefine 'kefenine kadar' kilitli kalamazdı. Yüzyılımızın en ünlü filozofu Fransız Jean-Paul Sartre için bile, onunla dostluk yapmış olmak yaşamın en değerli hatıraları arasındaydı artık. Ona göre Che, yüzyılımızın en komple insanıydı. Dünyanın manevi dürüstlüğünü, ahlakını, vericiliğini, insan sevgisini temsil ediyordu Che. O siyasi görüşleri kendisinden az ya da çok farklı yüz milyonlarca insanı açıkça veya yürekten etkilemeye devam ediyor. İdeolojiler ve siyasetler nereye giderse gitsin, dünyanın Che'ye ihtiyacı olacak. Che'ye yani, O'na. Adına aslında ne derseniz deyin. İsimlerini hatırlayacak olursak Pealo'ya, Chancho'ya, Fuser'e, Tatu'ya, Ramon'a, Fernando'ya, Mongo'ya... 'O' güzel adama dünyanın ihtiyacı var, özellikle bugün ve büyük olasılıkla önümüzdeki yüzyıllarda da... O gönlündeki engin uçsuz bucaksız sevgi, enerji ve bonkörlükte bu ihtiyacı karşılamaya devam edecek; dünya insanlığı yitirdiği ilkeleri, ahlakı, sevgiyi, antiemperyalist ve de antifaşist kavgayı 'onda' bulacak çünkü..."