"Aylardır kimseyle sevişmemiştim. Aklımda onunla sevişmek yoktu, istemiyordum, ama öpüşmeye başladık, sonra beni kucakladı, yatak odasına götürdü. Üstümdeydi, o şekilde öpüşüyorduk, dayanamadım, acıdım ona ve birlikte olduk. Anında boşaldı, özür diliyordu, bense bu durumdan memnundum. Hem istemiyor, hem de acıdığım için bir erkekle beraber oluyordum. Arzulamadığım halde, sırf acıdığım için birlikte olduğum kaçıncı erkekti bu? Sanki o bana acıyor muydu? Beni düşünüyor muydu? Onun umurunda bile değildim."

Şebnem Berrak A.’nın anıları, hayata, topluma ve erkeklerin egemenliğindeki bir dünyaya karşı dimdik ayakta duran ve “Aşk istiyorum ben!” demekten korkmayan bir kadının kararlılığı karşısında sizleri düşünmeye davet ediyor.