Halkevleri bir dönemin en önemli “talim-terbiye kurumu”ydu. Kurumun yegâne amacı, “halk”ın spor yaparak, eğitim görerek, sanat icra ederek, beraber eğlenmeyi, oturup kalkmayı öğrenerek Kemalist Cumhuriyet ilkeleri doğrultusunda medenileşmesiydi. Neşe G. Yalçınkaya, bu incelemesinde, Halkevleri’ne, hem “içerden” hem de “dışardan” bakıyor: İdeoloji ve mimarlık. Projesinden inşasına hatta ve hatta hangi inşaat malzemelerinin kullanılacağına varıncaya kadar inceden inceye tasarlanan “millî mabedler”in modernleşme ve milliyetçilik ideolojisindeki önemi ve yeri titiz bir araştırmayla ortaya konuyor. Bu kitap, Türkiye’nin toplumsal tarihine özgül alanlarda ve mikro ölçülerde bakmanın, öğretici olduğu kadar “eğlenceli” olabileceğini de gösteriyor.