Büyük Rus şiir geleneğini Ekim Devrimi'nin yenilikçi soluğuna bağlayan, kendisine "yeni Puşkin" denilen, "son köy ozanı" Sergey Yesenin ile modern dans sanatının kurucularından yaratıcı virtüöz Isadora Duncan'ın tutkulu aşkının hikâyesi. "İnsan olarak" Yesenin: Alkol bağımlısı, hüznü zevk edinmiş, kadınları "saçı uzun aklı kısa" mahlûklar olarak gören, kır hayatının sükûnetini düşleyen Rus köylüsü. "İnsan olarak" Duncan: Becerikli, yaşam sevinciyle dolu, keyif ehli, evliliğe, tekeşliliğe, küçük burjuva töresine meydan okuyan Amerikan bohemi. Ortak noktaları: İkisi de kendine hayran, ikisi de kıskanç. Bu iki "egzantrik" tipin birbirlerini sahiden "gaddarca" severek tükettikleri bu ilişkinin arka planında, Ekim Devrimi'nin kültürle, sanatla, yaşam ahlâkıyla ilgili yarattığı umutlar ve yol açtığı hayal kırıklıkları var. İki savaş arasında ve faşizm arefesindeki Avrupa ve Amerika'nın "sefalet ve ihtişam" günleri var.