Bir iddianameye girebilecek nitelikteki olayların ve suçların ayrıntılarıyla gözler önüne serildiği bu kitabın yazarı Christopher Hitchens, Kissinger'in böyle reflekslerinin hiç de basit bir basit bir tahrikten ibaret olmadığını, bu adamın kendi dışişleri bakanlığında hizmet ettiği patronuyla birlikte gerçekleştirdiği eylemlerin bilinçaltındaki gerekçesini şu saptamayla açıklıyor: "Kissinger'le Nixon'ın tek birşeye inandıkları söylenecek olursa, bunun da ABD'nin asla acınacak, zavallı bir dev' olmaması ve asla öyle görünmemesi gerektiğine duyulan inanç olduğu iddia edilebilir. "
Nitekim, kaçırılan iki Boeing Uçağı, yolcularıyla birlikte on beş dakika arayla New York'un simgesi İkiz Kuleler'e bindirince, ABD Başkanı Bush'un hemen "Bu bir savaştır." demesi ve iki gün sonra ağzından crusade (haçlı seferi) sözcüğünü kaçırması yanında, dikkatleri çeken biri daha vardı: Kissinger.
Her ne kadar yerli medyamız bu adamın sıcağı sıcağına verdiği nasihatlerin içinden yalnızca "Türk Modeli"ni öne çıkarmayı tercih ettiyse de bu deneyimli "mekik diplomatı" bir şey daha söylüyordu: "Kanıt beklemeden vurun!" Amaç dünya hakimiyeti olduktan ve bu işlerin kurdu Kissinger da cevaz verdikten sonra, CIA'nın beslemesi Usame Bin Ladin'e ve Taliban'a karşı bir de kanıt mı arayacaklardı?...
Elinizdeki bu kitap, Kissinger'in kanıt aramadan vurma alışkanlığının daha önceki yıllarda hangi acılara yol açtığını kanıtlarıyla birlikte gözler önüne seriyor...