"Ölüm Tüneli", kahramanı Diddy'nin rüya ile gerçeği hiçbir zaman birbirinden ayıramadığı, hayat, ölüm ve bu ikisi arasındaki ilişkiyi kurcalayan bir kâbus meditasyonu sanki. Üstelik bu salt bir roman da değil, bir tür, tarifi mümkün olmayan, aşkın ve ölümün peşindeyken ikisine de tutku kertesinde bağlanmış bir deneyim; kısmen roman, kısmen cinayet öyküsü, kısmen felsefe, kısmen de rüya. Yazarın dili olabildiğince ürkütücü, merak uyandırıcı, huzur kaçırıcı, yüzleştirici; kahramanını da okurunu da deşip kanırtırcasına vicdanına baktıran bir bakışa sahip. Sağlam bir kurgu, yoğun cümleler ve belgesele yakın gözlemlerle modern çağın şiddetine lanetleyen, Amerikan vicdanının gizli kalmış oyuklarında gezinen, Kafkaesk bir fabl belki de.

Daha önce Türkiye'de "Amerika'da", "Yanardağ Sevgilim" ve "Ben Vesaire" adlı kurgu kitapları da yayınlanan Susan Sontag'ın ilk defa 1967'de yayınlanan ikinci romanı "Ölüm Tüneli", vicdan azabı, delilik, rüyalar ve karşılaşmalarla, aşkı ve ölümü sınırlarına zorlayan bir kara roman...