Geçmişi olmayan bir insan olmak... Bu takıntı yeni değil... İsteyerek ve bilerek edinilmiş değil bu hastalık. Biz Ermeniler, biz doğulular, biz Anadolulular daha çok Şimdi'nin Dar Odası'nda yaşar, farenin kediden, kedinin köpekten korktuğu kadar korkarız geçmişten. Belirli olan geleceğin belirsizliğidir ama, adı 'geçmiş' olan o kara dulun utanmazca belirsiz kalması, biz sahipsiz ademoğullarının taşıyacağı bir yük olmamıştır asla...

Şimdi'nin Dar Odası'nda yaşayanlar, olması gerekenlerle gerçek arasındaki o derin uçuruma yuvarlanmış talihsizlerdir, tarihsizlerdir...

Türkiye'nin çok partili döneme geçtiği çalkantılı günlerde, azınlıklar, nam-ı diğer Ötekiler, huzursuz ve korku dolu günler yaşamaktadırlar. 6-7 Eylül Olayları'nın patlak vermesiyle azınlıklara karşı yürürlüğe konmuş olan politikalar bir kez daha kristalleşir. Kıbrıs Meselesi ile geriler ortam 1964'te binlerce Rum'un sınırdışı edilmesiyle zirveye ulaşır. Dimitra'ya delilercesine aşık olan Dikran ve eşi Filomen'i yitirmemek üzere çılgınca girişimlerde bulunan Eşvak'ın hikayeleri gibi, pek çok yaşam tabanında sarsılmaya başlamıştır. Büyük ve acımasız politikaların arasında kendilerine yer bulmaya çalışan Ötekiler için yalnızca iki seçenek vardır: Ya gitmek, ya da Şimdinin Dar Odası'nda, kendilerini vuracak bir sonraki darbeyi tevekküle beklemek.

Ancak hem onları, hem de tüm Türkiyelileri bekleyen başka sürprizler vardır...