'İçerisi karanlıktı. Yanan bir sigaranın ışığından başka hiçbir şey görünmüyordu. Anneme zorla gaz lambasını yaktırdılar. Bizi de duvar dibine oturttular. Bizi dışarıdan getirenler ve içerdekilerin hepsi beş kişiydi. Gaz lambası yanınca ikisinin koca silahlarının bize çevrili olduğunu gördüm. Kapının önünde durup öksüren adam, annemin burnunun dibinde ağır ağır ve annemin gözlerinin içine bakarak konuşmaya başladı.

-Kocan duysa bu yaptığını, yüzüne tükürür. O da güneyde bizim yaptığımız gibi yapıyor. Evlerde saklanan fareleri topluyor. Anlamıyorum, kimden saklıyorsun? Bu ülke sadece bizim değil ki, bizim olduğu kadar çocuklarımızın da. Hatta bizden çok onların."

İnanna'nın yazarı Murat Tuncel'den. Bir yabancının, bir başka milletin dramını anlattığı ilk roman. Son noktasına kadar tüyler ürpertici.