Zelda Sayre ve F. Scott Fitzgerald’ın karşılaşmaları I. Dünya Savaşı’nın son günlerine rastlar. Bir yanda dans, tiyatro, edebiyat gibi birçok alanda gözardı edilemez bir yeteneğe sahip Güney dilberi; diğer yanda başarılı olmaya ve yüzyılın en önemli yazarları arasına girmeye ant içmiş Kuzeyli delikanlı. Bu iki hırslı insan çalkantılı yirmili yıllar boyunca, savaş sonrası psikolojisinin çıkmazlarıyla boğuşan ve “Amerikan rüyası”na tutunmaktan başka çıkar yol bulamayan bunalımlı bir neslin gözünde tam da bu hayalin cisimleşmiş suretini oluştururlar. Yaşam tarzları ve yazdıklarıyla caz çağının idolü haline gelirler. Ancak kendi içlerinde dengeler, dışarıdan göründüğü kadar uyumlu değildir. Rekabet halindeki hırsları edebiyat alanında boy ölçüşmeye başladığında, geri dönüşü olmayan bir noktadadırlar artık: Scott’ı alkol şişesine daha sık uzanacağı, Zelda’yı ise sinir zafiyetlerine çare bulmak umuduyla yattığı sanatoryumlarda geçireceği buhranlı günler beklemektedir.