Abdülkadir Karahan
Abdülkadir Karahan
(1913 - 28 Temmuz 2000 ): Yazar, edebiyat tarihçisi. Şanlı Urfa-Siverek'te doğdu. İzmir Öğretmen Okulunu ve İzmir Lisesini (1934), İ.Ü. Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümünü ve İstanbul Yüksek Öğretmen Okulunu bitirdi (1939). Samsun ve İzmir liselerinde edebiyat öğretmenliği yaparken "Fuzulî-Muhiti, Hayatı ve Şahsiyeti" konulu doktora tezini bitirdi (1945). 1947'de Edebiyat Fakültesine asistan olarak girdi 1952'de doçentliğe, 1963'te profesörlüğe yükseldi. 1982'de emekliye ayrıldı. Şanlı Urfa'da adına bir kütüphane kuruldu; bütün kitaplarını oraya verdi. İstanbul'da öldü.
Şiirleri: Güneşin Doğduğu Yurt (1934). Araştırmaları: Fuzulî'nin Mektupları (1948), Fuzulî-Muhiti, Hayatı ve Şahsiyeti (Doktora tezi, 1949), Câmî'nin Erbaîn'i ve Türkçe Tercümeleri (1952), Nâbî (1953; gn. Bs., 1987), Nef'î (1954; gen. Bs., 1986), İslâm-Türk Edebiyatında Kırk Hadis (1954), Fatih Şair Avnî (1954), Fuzulî, Poete En Trois Langues (Fuzulî'nin üç dilde şiirleri, 1959), Türkiye'de Muhammed İkbal (1962), Tercümanü'l-Ümem (1962), Figanî ve Divânçesi (1966), Nef'î Divanından Seçmeler (1971), Dr. Muhammed İkbal ve Eserlerinden Seçmeler (1974; Doğudan Gelen Ses İkbal adıyla, 2001), Eski Türk Edebiyatı İncelemeleri (1981), Müslümanlığın Temel Bilgileri (1981), Türk Kültürü ve Edebiyatı (1988), Urfalı Mehmet Şevket ve Şiirleri (1991).