Ercüment Uçarı

Yazar Hakkında

Ercüment Uçarı

Doğumu: 1928, İstanbul Ölümü: 22 Ocak 1996, İstanbul

Babası hava subayı olduğundan öğrenimini şehirden şehire dolaşarak tamamladı. İlkokulu Beşiktaş’ta Yıldız Yatılı Okulunda, ortaokulu Kütahya’da, liseyi Bursa’da bitirdi. İÜ Hukuk Fakültesinde okurken geceleri çalışmak için uyarıcı ilaçlar alması sağlığını bozdu. Otuz bir yaşın-da okuldan mezun olabildi (1959). Askerliğini yedeksu-bay olarak Ankara Elmadağ’da yaptı. Askerlik dönüşü bir süre serbest avukatlık yaptı. Petrol Ofisi Hukuk Bürosuna girdi. 1983’te emekli oluncaya kadar burada çalıştı. İlk şiiri Zonguldak’ta yayımlanan Bucak dergisinde çıktı (1945). Türk Sanatı, Kaynak, Varlık, Yeditepe, Pazar Postası, Dost, Yelken gibi dergilerde yazdı. Bir ara hikâ-yeyi denediyse de şiirde karar kıldı. Başlangıçta Garip şiirine yakın duran Uçarı, İkinci Yeni akımına yöneldi. “İzlenimci, yer yer gerçeküstücü, anlaşılması zor şiirler yazdı. İkinci Yeni’nin son neferi olarak öldü.”

Eserleri

Şiir: Cümbüşçübaşı (1958), Et (1960), Ku-yuda Yusuf (1962), Avlanırken Bir Kor-ku (1967), Albatros Adı Bir Gün Gele-cek (1971), Geniş Zaman Tevellüdü (1988), Ziba Sokağı (1991), Ay Batar-ken Kancama (1994), Yırtık Sözler (1996)

“Zamanla kendine aklın ve hayal gücünün soyutla-malarına yaslanan bir duygu evreni kurdu. İkinci Yeni şiirine bağlandı.”

(Behçet Necatigil, Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü, 2002, s. 377)