Gülten Akın
Gülten Akın
Doğumu: 23 Ocak 1933, Yozgat
Bütün öğrenim hayatı Ankarada geçti. Ankara Kız Lisesi (1951) ve AÜ Hukuk Fakültesini bitirdi (1951-55). 1956da evlendi. Beş çocuk büyüttü. Eşinin kaymakamlığı dolayısıyla gittiği Gevaş, Alucra, Şavşat, Haymana, Saray ilçeleriyle Kahraman Maraşta yardımcı öğretmenlik ve avukatlık yaptı (1958-72). Ankaraya yerleşince bir süre Türk Dil Kurumunda görev yaptı. Kültür Bakanlığı Yayın Danışma Kurulu üyeliğinde bulundu (1978-79). Uzun yıllar İnsan Hakları Derneği, Dil Derneği gibi kuruluşlarda kurucu, yönetici olarak çalıştı. İlk şiirleri Hisar, Türk Dili, Mülkiye ve Varlık dergilerinde yayımlandı (1952-56). İlk şiirlerinde sevda, ayrılık, doğa temalarını işleyen Akın, bireyin şiirinden topluma, halkın acılarına yöneldi. Halk şiiri formların-dan yararlandı. 1955 Varlık Dergisi Şiir Ödülünü Teoman Karahun ile paylaştı. Sığda kitabıyla 1965 TDK Şiir Ödülünü, Maraşın ve Ökkeşin Destanı ile 1970 TRT Sanat Ödül-leri Yarışması Başarı Ödülünü, Ağıtlar ve Türküler ile 1977 Yeditepe Şiir Armağanını, Sevda Kalıcıdır ile 1991 Halil Kocagöz Şiir Ödülünü, Seyran ile 1992 Se-dat Simavi Vakfı Edebiyat Ödülünü Memet Fuatla birlikte, Sessiz Arka Bahçeler ile 1999 Altın Portakal Şiir Ödülünü kazandı.
Eserleri
Şiir: Rüzgâr Saati (1956), Kestim Kara Saçlarımı (1960), Sığda (1964), Kırmızı Karanfil (1971), Maraşın ve Ökkeşin Destanı (1972), Ağıtlar ve Türküler (1976), Seyran Destanı (1979), Seyran (Toplu şiirler, 1982), İlâhîler (1983), Sevda Kalıcıdır (1991), İzlediğimiz Sular (1991), Seyran (Toplu şiirler, 1992), Sonra İşte Yaşlandım (1995), Toplu Şiirler 1956-1991 (1996), Sessiz Arka Bahçeler (1998)
Diğerleri: Halk Dilinden Bir Top Gül (Derleme, 1973), Şiiri Düzde Kuşatmak (Yazılar 1983), 42. Gün (Anlatı, 1986), Şiir Üze-rine Notlar (1996), Toplu Oyunlar (1997)
Uzun süre, hayatla doğa arasında tedirgin bir iç dünyanın duyarlığını dile getiren Akın, sonra objektifini bireysel inceliklerden kitle sorunlarına çevirdi. (Behçet Necatigil, Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü, 2002, s. 29)