İlhami Bekir Tez
İlhami Bekir Tez
(1906-29 Mart 1984): Şair, yazar. Trablus'ta doğdu. İstanbul'da Darülmuallimîni (Öğretmen okulunu) bitirdi (1926). Değişik yerlerde öğretmenlik yaptı. En son öğretmenliği İzmir'de idi (1954). İstanbul'da Bağcılar Huzurevinde öldü.
Önceleri Millî Mecmua'da vezinli kafiyeli şiirler yayınladı. Sonra serbest vezni yöneldi. Servetifünûn-Uyanış, Resimli Ay, Meşale, Halkevi, Varlık, Yeni Adam gibi dergilerde imzası görüldü. Sosyalist bir şairdi. Şiirlerinde Nâzım Hikmet'in etkisi görülür. İlhami Bekir, Vecdi Ahmed, 'Herhangibiri imzaların da kullanmıştır.
Şiirleri: Hayat Bilgisine Göre Çocuk Şiirleri (1927), 24 Saat (1929), Mavi Kitap (Çocuk Şiir ve Hikâyeleri (Nâzım Hikmet ile, 1930), Birinci Forma A (1930), Her Hangi Bir Şiir Kitabıdır (1931), Mustafa Kemal (1933), Olduğu Gibi (1935), Hürriyete Kaside (1945), Birinci Seans (Çocuk şiirleri, 1956), En Güzel Şarkı (1960), Küba (1962) Şiirler (Bütün şiirleri eklemelerle, 1971), Altın Destan Mustafa Kemal (Cumhuriyetin 50. yıldönümü armağanı, 1973). Romanları: Asfalt (1928), Taşlıtarla'daki Ev (14 sayı Yeni Adam'da tefrika, 1939; kitap: 1944; 1984), Herhangi Bir Roman Kitabıdır (1965). Hatırları: Yetmiş Yaşın Melankolisi (1975), Ve Unuttum (1979).
İlhami Bekir Tez hakkında Refik Durbaş'ın kitabı: Mektup Var İlhami Bekir'den (1997).