Yazar Hakkında
Saadat Hasan Mantu

11 Mayıs 1912’de Ludhiana (Hindistan)’da doğdu. Siyasi görüşleri ve faaliyetleri nedeniyle tahsilini tamamlayamadan, Aligarh Üniversitesinden atıldı. Bir süre Delhi Radyosu’nda çalıştı. Pakistan kurulunca 1948’de bu ülkeye göç etti ve edebiyat çalışmalarını çeşitli dergilerde yazarak sürdürdü. İlk çalışmalarına, Victor Hugo, Oscar Wild, Anton Çehov gibi romancıların eserlerini Urducaya aktarmakla başladı. 1934’ten sonra öykü yazmaya yöneldi. Dönemin gözde akımı olan İlerici Akım yazarlarından olan Mantu, öykülerinde ağırlıkla psikolojik çözümlemelere yer verir. Toplumun her kesitinden seçtiği yaşam manzaraları öykülerinin temel konusudur. Mantu, akli dengesi bozuk olduğu gerekçesiyle iki kez tedavi gördü. 18 Ocak 1955’te öldü. Mezar taşına yazılmasını vasiyet ettiği yazıda, “Burada, öykücülüğün tüm gizlerini yüreğine gömen Saadat Hasan Mantu yatmaktadır. Kilolarca toprağın altında bile kendinin mi yoksa Tanrı’nın mı daha büyük öykücü olduğunu düşünmektedir.” ifadelerini kullanır. 17 öykü kitabı yayınlandı. Ateş Parçası, Mantu’nun Öyküleri, Duman, Taşlanma Keyfi, Soğuk Et, Padişahlığın Sonu, Yezid, Boş Şişeler Boş Kutular, Nemrud’un Tanrılığı, Yol Kenarında, Avcı Kadınlar... Öyküden başka, Mantu’nun Dramaları, Gel, Kadınlar (tiyatro eserleri), İsimsiz (roman), Hoparlör, Kel Melekler, İsmet Çağatay (biyografi), Acı Ekşi ve Tatlı (hiciv), Kamacı (senaryo) eserleri vardır.

Yazarın Kitapları