"Benim kadar acı çekmedikçe Tanrı'ya inanmamı beklemeyin benden."
"Tanrı'yı güldürmek istiyorsan ona hayallerinden bahset." Böylesi çığlıklarla başlayan Zamanın Manzarası, kimsenin görmediği, görse de farkına varmadığı
insan manzaralarının ressamı olmayı seçen bir yazarın yedinci romanı.
"Aşkın sayısız tanımı olduğu iddiası sadece bir varsayım. Aşk,
her seferinde yalnızca kendine benzer. Onu değişik sözcüklerle
tanımlamamız, olsa olsa karşılaştığımızda bütünüyle kavrayamamızdandır."
Mehmet Eroğlu, bu romanında, hayatında bulamadığı ilahiliği edebiyatta
arayan, savaşta edindiği pişmanlıktan oyduğu bir puta taparak sürekli
ruhsal yolculuklar yapan kahramanının gözünden, 1988-2002 yılları arasındaki Türkiye'yi, insanlarımızı, ölüme yatanları, acıları ve trajik bir aşkı anlatıyor.
Elif; ölümün kolay kolay giremediği varsıl bir dünyanın içindeki
o güzel, büyük bakışlı kadın, eşsiz varlığını bir silgi gibi kullanarak,
ruhu savaşta ölülerle lanetlenmiş roman kahramanına, ömrü boyunca
yabancısı olduğu bir düş gücü ve umut armağan edecektir.
"Savaşırken insan önce annesini yitirir," diyen kahramanımız
Barış Utkan ise, yitirdiği acıma duygusunun ve çatısını bir türlü
kuramadığı hayatına anlam katacak tek şeyin, aşkın peşindedir.
Ama varlıklı bu kadınla çıktığı yolculuk, kahramanımızı,
o güne kadar parçası olduğu her şeyden daha büyük ve daha geniş
olduğunu kavrayacağı yoksulluğa katılmaya götürecektir.
Yazmak, savaş, Tanrı'yla çatışma ve yazgı gibi yazarın önceki
kitaplarında ele aldığı temaların çevresinde gelişiyor görünse de,
öyküsünün ana teması tartışmasız aşk olan Zamanın Manzarası,
insanlığı, insanlığın özünde var olup da karanlık dehlizlerde üzeri kalın
duvarlarla örtülüp, soluksuz bırakılmış olan 'acıma' duygusuna
projektör tutarak aydınlığa çıkaran bir 'yoğun şefkat' romanı...
Mehmet Eroğlu
1948, İzmir doğumlu. İzmir Maarif Koleji'ni bitirdikten sonra, ODTÜ Mühendislik Fakültesi İnşaat Mühendisliği'ne girdi ve bu fakülteden 1971'de mezun oldu. Aynı dönemde, 12 Mart darbesinin ardından kurulan sıkıyönetim mahkemesinde yargılandı ve TCK'nın 141-142. maddelerine muhalefetten 8 yıl ağır hapis, 2 yıl sürgün cezasına mahkûm edildi, 1974'te çıkan genel af sonucunda mahkûmiyeti ortadan kalktı.
Eroğlu yazmaya da bu tarihlerde başladı. İlk romanı Issızlığın Ortası, 1979 Milliyet Roman Ödülü'nü kazanmasına rağmen, 12 Eylül darbesini izleyen günlerde solcu ve anti-militarist unsurlar taşıdığı gerekçesiyle yayınevi tarafından yayınlanmadı. 1981'de tamamlanan Geç Kalmış Ölü de yazarın ilk romanıyla aynı akıbeti paylaştı. Bu nedenle, yazarın romanlarının okurla buluşması ancak 1984'ten sonra gerçekleşebildi. Issızlığın Ortası ve Geç Kalmış Ölü 1984'te, Yarım Kalan Yürüyüş 1986'da, Adını Unutan Adam da 1989'da yayınlanırken, birbirini bütünler nitelikteki ilk iki romanı Milliyet Roman Ödülü'nün ardından ülkemizin en değerli edebiyat ödüllerinden Orhan Kemal Roman Armağanı ile Madaralı Roman Ödülü'ne layık görüldü.
1994'te Yürek Sürgünü'yle beşinci romanını tamamladıktan sonra, beş yıl boyunca müzik ve senaryo çalışmalarına ağırlık verdiğinden, altıncı romanı Yüz: 1981, yazarın mühendislik hayatını noktalamasından sonra, 2000 yılında piyasaya çıktı. Yedinci romanı Zamanın Manzarası ise Ekim 2002'de yayınlandı.
TRT'de yayınlanan Sızı (1994), Issızlığın Ortası (1998) ve Tutku Çemberi (2000) adlı televizyon dizilerinin yanı sıra, 1996 İstanbul Film Festivali'nde En İyi Türk Filmi ve Uluslararası Sinema Yazarları ve Eleştirmenleri -Fibresci- Ödülü'nü kazanan 80. Adım ve 1997 Antalya Altın Portakal Jüri Özel Ödülü'yle 1997 Adana Altın Koza En İyi 3. Film Ödülü'ne layık görülen Solgun Bir Sarı Gül gibi sinema filmi senaryoları da bulunan Eroğlu, şimdilerde Ankara'da Um:ag (Uğur Mumcu Araştırmacı Gazetecilik Vakfı) bünyesinde Yazma Seminerleri vermektedir.
www.mehmeteroglu.info
Kullanıcı Yorumları
Henüz hiç yorum yapılmadı.
Yorum Yap
Yorum yapmak için kullanıcı hesabınızla giriş yapmalısınız!
Giriş yapmak için lütfen tıklayınız.
